Door: Femke Okx en mr. Maarten Nieuwenburg

Van de ene op de andere dag belandde Glenn Helder als profvoetballer in de wereld van het grote geld. Hij kende geen maat meer, kocht veel te dure auto’s, was gokverslaafd en raakte diep in de financiële problemen. Uiteindelijk werd hij failliet verklaard en was zijn laatste strohalm de schuldsanering. Via de Wsnp-regeling wist hij in hele korte tijd een regeling te treffen met zijn schuldeisers. Dankzij deze wake-up call is hij als mens veranderd; nu behoedt hij anderen voor het maken van dezelfde misstappen.

Iedereen kent jou natuurlijk als voormalig profvoetballer. Wat is er sinds die tijd allemaal gebeurd?

‘Mijn verhaal is verre van standaard. Een jongensdroom. Door iets wat mij relatief weinig inspanning kostte, had ik ineens ongelofelijk veel geld op m’n bankrekening staan. Ik kwam terecht in een wereld die ik niet kende. Terwijl ik steeds meer verdiende, werd ik ook steeds beter in het uitgeven. Ik had totaal geen respect voor geld. Een groot deel maakte ik op aan gokken, maar het meeste geld heb ik weggegeven aan mensen. Ik vond het te gek voor woorden dat ik kapitalen kreeg door tegen een bal aan te trappen, terwijl iemand anders met zijn gezin uit huis werd gezet. Mijn financiële problemen heb ik lang kunnen camoufleren, maar op een gegeven moment werd ik failliet verklaard. De rechter bepaalt dan wat er verder gebeurt. Gelukkig werd ik in maart 2016 toegelaten tot de schuldsanering, die ik eigenlijk twintig jaar geleden al had moeten aanvragen.’

Voelde de schuldsanering voor jou niet als een flinke stap terug?

‘Nee, dat niet, maar ik vond mezelf wel een sukkel en heb ook lange tijd geen hulp willen vragen. Er zijn mensen die nooit een kans hebben gekregen en ik, die als mens zoveel kansen kreeg, moest door m’n eigen toedoen de schuldsanering in? Nee, ik vond dat ik de fouten die ik maakte zelf moest oplossen. Ik heb ook nooit m’n hand opgehouden bij de Sociale Dienst, maar ik stond wel altijd in de overlevingsstand. Ik stoorde de maatschappij niet, maar stoor mij dan ook niet, was mijn motto. Dat was natuurlijk geen manier om in het leven te staan. In de tijd dat ik voor Arsenal speelde, verdiende ik als financieel onafhankelijk voetballer 1.080.000 gulden bruto. Een schril contrast met de periode waarin ik dozen stond in te pakken of met leesmappen langs de deuren ging om aan geld te komen. Ieder ander zou er alles voor over hebben om zo’n topsalaris te kunnen verdienen, maar ik heb het met m’n stomme kop verpest. Achteraf gezien had ik veel eerder aan de bel moeten trekken.’

Ineens had je een bewindvoerder over de vloer?

‘Ja, dat was even wennen. Toen mijn bewindvoerder bij me op huisbezoek kwam, kreeg ik te horen dat er in geval van faillissement een strenge sollicitatieplicht geldt. Ik kreeg het advies om een vaste baan te zoeken en gelukkig vond ik die binnen twee weken. Een vast inkomen geeft een veel duidelijker beeld naar de toekomst toe, dan de onregelmatigheid van freelance klussen. Ook de schuldeisers ervoeren dit als positief. Alle werkzaamheden die ik deed, werden in een contract vastgelegd voor een periode van drie jaar. Het hebben van een vast inkomen was een verademing. De rust die ik kreeg is onbetaalbaar; ik krijg er nog kippenvel van als ik erover praat. Als ik die rust niet had gehad, zat ik vanwege de stress misschien wel drie jaar in de bijstand.’

Hoe ben je er weer bovenop gekomen?

‘Normaal gesproken duurt het schuldsaneringstraject in de Wsnp drie jaar, waarna een gedurende die periode opzij gezet bedrag wordt uitgekeerd aan de schuldeisers. Maar het traject kan eerder aflopen als met alle betrokkenen overeenstemming wordt bereikt, zoals bij mij het geval was. Ik had er geen verstand van, maar toevallig had ik in die tijd mensen om me heen die me wilden helpen een bedrag bij elkaar te verzamelen en hiermee naar de schuldeisers te gaan. Met als doel om mijn schulden af te kopen, een finale kwijting. Als ik niet was toegelaten tot de schuldsanering, dan was ik altijd failliet gebleven en zouden schuldeisers me kunnen blijven achtervolgen. Gelukkig gingen alle schuldeisers na een eerste brief akkoord met de aanpak die mijn bewindvoerder voorstelde. Eind 2016 was ik schuldenvrij.’

Ben je als mens veranderd door wat je hebt meegemaakt?

‘Inmiddels ben ik eigen baas en werk ik niet meer in loondienst. Ik geef lezin­gen, treed op als percussionist en sta in theatershows met FC De Rebellen. Daarnaast huren gemeentes me in om jongeren duidelijk te maken hoe het niet moet. Ook in gevangenissen word ik gevraagd om mijn verhaal te doen. Als mens ben ik echt veranderd door wat ik allemaal heb meegemaakt. Vroeger ging ik makkelijk grenzen over, maar nu weet ik precies waar ik sta. Ik heb mezelf weer onder controle. Ik denk beter na voordat ik bepaalde stappen zet en zie eerder wanneer grenzen zijn bereikt. Anderen zien dat schijnbaar ook. Ik word voor verschillende leuke projecten gevraagd, waaronder door RTL Boulevard. Zij vroegen me om een interview te doen met Luis Suarez over de sportlijn die hij had gelanceerd. Naar aanleiding van dat interview is mij gevraagd of ik gesponsord wilde worden door My brand, zijn nieuwe kledinglijn. Daar ben ik echt supertrots op.’

Kees Jansma zei laatst in een programma dat de voetballers van nu veel beter worden begeleid dan vroeger, is dat zo?

‘In de voetbalwereld is volgens mij in de loop der jaren niet zoveel veranderd. Als voetballer werd ik vroeger heel goed begeleid, maar ik was super stronteigenwijs, dat was het probleem. Als ik beter naar mijn zaakwaarnemer Rob Jansen had geluisterd, dan was ik nu multimiljonair. Hebben de voetballers van tegenwoordig problemen, dan camoufleren ze dat met geld. De volgende maand staat er weer een forse som geld op hun rekening, dus je moet wel twee Glenn Helders hebben om dan nog de mist in te gaan. Maar het kan wel. Vandaag de dag maakt de komst van social media het ook lastiger om buitensporig te handelen. Alles hangt meteen aan de grote klok. Doe je als voetballer iets fout, dan word je gelijk tot de orde geroepen. Wat in Nederland trouwens goed is geregeld, is dat betaald voetballers verplicht sparen voor hun pensioen. Dit doen ze via het CFK-fonds, een pensioenfonds voor voetballers. Veel jongens komen vaak net van school, hebben geen vervolgopleiding gedaan en hebben weinig om op terug te vallen als ze met pensioen gaan. Zo hebben ze een mooi appeltje voor de dorst, om het zwarte gat op te vangen waarin ze kunnen belanden als ze stoppen met voetballen. Sparen voetballers niet, dan gaan ze van het zwarte gat naar het Glenn Helder-gat en dat is drie keer zo diep.’

Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd?

‘Mijn zoon is tijdens dit hele traject m’n belangrijkste drijfveer geweest. Voor hem doe ik alles, daar sterf ik voor. Mensen mogen überhaupt blij zijn dat ze kinderen kunnen krijgen, maar als ik eerder had geweten hoe het voelt om vader te zijn, dan was mijn zoon eerder in mijn leven gekomen en was ik heel anders met m’n geld omgegaan. Als je niet financieel om jezelf geeft, dan geef je wel financieel om je kind. Goed met geld leren omgaan begint met financiële opvoeding. Nu leer ik mijn zoon bijvoorbeeld te sparen. Uiteindelijk is de voornaamste les die ik hem wil meegeven en die ik heb geleerd: hoe groter de begeerte, hoe kleiner het geluk.’

Als getalenteerd voetballer begon Glenn Helder zijn voetbalcarrière bij de jeugdopleiding van Ajax, om vervolgens zijn profdebuut te maken bij Sparta. Van Sparta stapte hij over naar Vitesse, totdat het buitenland interesse toonde in de snelle linksbuiten. Bij de Londense club Arsenal was hij op de top van zijn roem, maar het grote geld maakte hem ook kwetsbaar. Hij raakte gokverslaafd en de financiële problemen stapelden zich op. Met voetballen ging het bergafwaarts en uiteindelijk werd Glenn failliet verklaard. Inmiddels is hij schuldenvrij en legt hij als veelgevraagd spreker anderen uit hoe het niet moet.